Człowieku DDA
Zajęło Ci tyle lat
Człowieku bez granic bez dna
By wronom
Co krakać kazały:
“Kra!”,
Powiedzieć w końcu:
“Sza!”
Zajęło Ci całą wieczność
Człowieku z żelaza
Z marmuru
By pokłonów nie czynić
Ojcom
Co przypierali
Do wysokiego muru
Zajęło Ci całe dekady
Człowieku w kajdanach
Bez szpady
By stanąć w swojej obronie
Nie cierpieć miłości
W cierniowej koronie
Zajęło Ci lata, miesiące
Człowieku z gliny i piasku
W ostatnim tchnienia wrzasku
Wypłynąć na powierzchnię
Zaczerpnąć tlenu
Zajęło Ci chwilę
Decyzja zapadła
Nie musisz dać się krzywdzić
By miłości bliźniego zaznać
Dzikowo, 4.03.2024 r.