Magnes
Idź jak magnes
Wiedziony ku sprawom ważnym
A może zupełnie bez znaczenia
Ku ludziom ciepłym
Lecz pełnym cudzego brzemia
Idź jak liść
Wiedziony jesiennym zimnym wiatrem
Co spada pod but przechodnia ukradkiem
Niby niefart leżeć tak w bezruchu niemocy
Poniesie Cię znowu ku światłom nocy
Idź jak patyk po rzece
Z połamanej burzą olszyny
On nie myśli dalece czemu nurt go wiedzie w gęstwiny
Nie obmyśla czemu w lewo nie w prawo
Czemu zahaczy o gałąź koślawą
Idź jak ślepy kociak do mleka matki
Nie analizuj czemu kamień ni szorstki ni gładki
Idź jakby fala nie znała umiaru
Nie ma od czucia lepszego radaru
Stajenczynki, 7.08.3023 r.