O poezji
Zwykłe słowa
Dla zwykłych ludzi
Tym jest poezja
Kładzie do snu
Ze snu budzi
Zabierze burz nadmiar
Dołoży blasku braki
Doklei wąsy
Dla draki, niepoznaki
Nasmaruje rdzewiejącą
Maszynę przestarzałą
Doprawi najbardziej
Mdły makaron
Przymruży oko
Gdy patrzeć się nie da
Doprawi uśmiech
Gdy szaleje bieda
Masz ją pod ręką
Za darmo
Na talerzu
Bez patosu, rozdęcia
W szarym kołnierzu
Spotkasz ją w parku
Sklepie, tramwaju
Sypia na ziemi, w chmurach
Zbóż urodzaju
Znajdziesz ją w zwykłej
Domowej kłótni
Melodii kochanków
Rozpadłej drewutni
Wietrzy zatęchłe
Rodzinne szafy
Zrzuca obłudy maski
Kołyszę pochowane
Strachy na lachy
Kto dziś czyta poezję?
Kto sięga po małe-wielkie słowa?
Może znajdziesz dziś ze mną finezję
W zwykłych moich z Tobą rozmowach?
Toruń, 6.02.2024 r.