Pożegnanie
Kiedy będę stara i zmarszczona
Nie żal mi będzie ani jednego słowa
Kiedy będę sucha i zgarbiona
Pomilczę, pomarzę i zacznę od nowa
Kiedy będę słaba i wiotka
Pomyślę o ludziach, których więcej nie spotkam
Kiedy będę blada i krucha
Zrumienie się śmiechem od ucha do ucha
Kiedy będę naga, bezbronna
Na skrzydłach pofrunę białego orła
Poniesie mnie w stare znajome lasy
Podziwiać łąki, jeziora, szałasy
Przycupnie w gnieździe na starym dębie
A ja z nim śnić będę o niebie
Pełnym wiatru, wolności, przestrzeni
Gdzie nie ma domów, więzów, korzeni
Gdzie puszcza prastarą melodię gra
A ja w spokoju czekam końca dnia
Dzikowo, 31.01.2024 r.